Henk en Janetta: al tientallen jaren onafscheidelijk…
In 2004 maken Henk en Janetta hun eerste natuurfilm: Nooit zonder de natuur… geheel opgenomen op het Balloërveld, een natuurgebied nabij de Drentse hoofdstad Assen. De film ontstond eigenlijk in een revalidatieproces van Henk, die destijds herstellende was van een langdurige ziekte. Hoewel het geheel niet in de bedoeling lag dat deze film door een groter publiek te bezichtigen zou zijn kwam deze uiteindelijk toch terecht bij RTV-Drenthe, die er een 5-delige natuurserie van maakte. Deze serie werd met veel succes eind 2005/begin 2006 uitgezonden. Hun tweede film, De Achtertuin van Assen, werd genomineerd voor de Harry de Vroome-prijs, een onderscheiding die wordt uitgereikt aan mensen die zich op een bijzondere manier verdienstelijk maken voor de Drentse natuur. Ook deze film vond de weg naar een zeer groot publiek en deed de makers besluiten om van hun passie, de natuur, hun werk te maken. Om de twee jaar kwamen ze met een nieuwe film en hun naam als natuurfilmers werd al snel gehoord door tientallen instanties, verenigingen en andere natuurorganisaties. Het gehele productieproces van een film wordt door henzelf volgens een zeer eigenzinnig en gepassioneerd concept gedaan. Ze zien zichzelf dan ook meer als verhalenvertellers die hun avonturen delen met het publiek. Een concept dat gretig door het publiek wordt gehonoreerd. Jaarlijks doen ze vele voorstellingen in diverse provincies. Een seizoen lang werkten ze mee aan het populaire kinderprogramma Beste Vrienden Quiz op NPO Ned 3. Onlangs leverden ze hun eerste bioscoopfilm af: WILDERNIS IN DRENTHE. Deze film ging op 24 november 2016 in Assen in première, brak daar in zeer korte tijd diverse records qua bezoekersaantallen en werd vervolgens landelijk in meer dan 40 bioscopen vertoond! Wildernis in Drenthe haalde zelf de voorverkiezingen van het Gouden Kalf. En dat mag gezien worden als de Nederlandse Oscar of de hoogste filmonderscheiding haalbaar in ons land! Uiteindelijk bleef het bij de voorronden maar voor de makers was het mogen meedoen belangrijker dan het winnen van de prijs. Hun persoonlijke winst vinden ze beiden terug in het totaalplaatje wat ze als natuurfilmers inmiddels hebben mogen bereiken…
De Drentse natuurfilmers hebben in enkele jaren tijd met hun werk in hun provincie, en ver daarbuiten, een gedegen reputatie opgebouwd. Hun films trekken overal volle zalen en zijn te zien bij tientallen verenigingen, instanties en andere locaties. Als geen ander weet het duo het publiek in beroering te brengen met hun schitterende films. Wat begon met een film over het Balloërveld die door RTV-Drenthe als 5-delige serie werd uitgezonden kreeg een vervolg in films die stuk voor stuk door het grote publiek op handen worden gedragen. De filmmakers weten hun eigen typische manier van natuurbeleving volgens een zeer persoonlijk concept vast te leggen en dat maakt de afstand tussen de natuurfilmers en hun publiek zo klein dat de kijker het idee heeft zelf onderdeel van het geheel te zijn. Tegenwoordig werken ze gemiddeld twee jaar onafgebroken aan een nieuwe film maar het eindresultaat mag er dan ook zijn! Henk en Janetta doen alle werkzaamheden rondom een project zelf. Van de allereerste opname tot de laatste montage.
Het verhaal rondom het maken van natuurfilms begint wanneer workaholic en natuurliefhebber Henk na een langdurige ziekte besluit om, als een soort therapie, een film te maken over een natuurgebied waaraan hij z’n hart heeft verpacht: het Balloërveld, even ten oosten van de Drentse hoofdstad Assen. Met een eenvoudige digitale filmcamera is hij ruim 6 maanden lang te vinden op dit prachtige natuuroord en filmt hij alle bijzondere dingen die z’n pad kruisen. Om het geheel compleet te maken en een persoonlijk tintje te geven vraagt hij Janetta, een vriendin die hij dan al ruim 20 jaar kent, als figurant op te treden. Het resulteert uiteindelijk in NOOIT ZONDER DE NATUUR, een avondvullende film. Het is Janetta die beseft dat Henk een interessant document heeft gemaakt en niet veel later zit het tweetal rondom de tafel met RTV-Drenthe die van de film een 5-delige natuurserie maakt. Die serie is een grandioos succes en het begin van een traject dat het leven van Henk en Janetta voorgoed zal veranderen… Hun tweede film De Achtertuin van Assen wordt in het kader van het groenjaar 2006 opgepikt door de Gemeente Assen die hem aanbiedt aan alle inwoners van de Drentse hoofdstad. Ook deze film is een groot succes. Duizenden mensen weten de weg naar filmzalen te vinden. In 2008 verschijnt hun volgende project In het Land van de Drentsche Aa, over het Nationaal beek- en esdorpenlandschap Drentsche Aa waarvoor ze maar liefst twee jaar lang per fiets (!) door het Drentse landschap trekken. Voor het maken van deze film ontvangen ze een subsidie van de Provincie Drenthe en het Nationaal beek- en esdorpenlandschap Drentsche Aa. De film is in 2008 de meest bekeken voorstelling in het ICO Kunst & Cultuur Assen. Opnieuw zijn duizenden natuurliefhebbers van de partij.
Het is overduidelijk dat de open eigenzinnige filmische werkwijze van Henk en Janetta Bos (want in 2016 traden de twee in het huwelijk) een band heeft met het grotere publiek. Volgens het tweetal komt dit omdat ze het publiek in feite bij de hand nemen en ze meeslepen in de avonturen die ze als natuurfilmers beleven. Dat lijkt eenvoudig maar juist in die eenvoud is het meestal moeilijk de aandacht van het publiek vast te houden. Toch weten de films van Henk en Janetta zonder moeite het publiek aan zich te binden en komt het landschap van Drenthe altijd als overwinnaar uit de strijd. De films behoren ongetwijfeld tot de mooiste natuurfilms die ooit in Drenthe zijn gemaakt. Het is vooral de creativiteit van Henk die een stempel drukt op de films. In een onvermoeibare energie blijft hij zoeken naar manieren om de taal van de natuur te ontcijferen. Elk idee dat een aanvulling op het lopende project kan zijn wordt door de natuurfilmers onderling uitvoerig besproken. Inmiddels beschikken Henk en Janetta over een eigen kleine thuisstudio waar ze aan hun projecten kunnen werken.
Over Henk… Geboren: 10 mei 1955 in Assen
In de jaren negentig was Henk Bos bij een groot publiek vooral bekend om zijn bijzondere meta-realistische schilderijen. Vooral de manier waarop hij dit schilderde werd in de media uitgebreid uitgelicht. Zo was hij te zien in diverse televisieprogramma’s (TINEKE, DE STOEL, JOS BRINK…) en ook de ‘bladen’ deden regelmatig verslag van zijn werk. Meer dan 12 jaar gaf hij overal in Nederland lezingen over zijn mysterieuze en eigenzinnige levensstijl. Ervaringen die hij ook optekende in enkele boeken. Mensen uit geheel Nederland kwamen naar Beilen (zijn toenmalige woonplaats) om te praten over hun problemen in de hoop dat Henk hen kon helpen. Maar oververmoeidheid, een Tia en de ziekte van Ménière kregen hem uiteindelijk fysiek op de knieën en lieten hem na een lang ziekbed nadenken over zijn toekomst. Hij besloot zich terug te trekken in anonimiteit en lange tijd leek hij van de aardbodem verdwenen. De positief ingestelde Henk kwam op het idee om zichzelf als het ware opnieuw op te bouwen en besloot enkele jaren geleden een natuurfilm te maken over het Balloërveld. Hij kocht een simpele digitale camera en was maandenlang op het natuurgebied ten oosten van de Drentse hoofdstad te vinden. Niet lang na het voltooien van die allereerste film (Nooit zonder de natuur) wist de media hem opnieuw te vinden en werd een 5-delige serie van zijn film gemaakt. Een serie, die door het publiek werd toegejuicht en hem onmiddellijk als natuurfilmer naar voren schoof. Tijdens het maken van de opnamen van Nooit zonder de natuur ontstond de eerste samenwerking met Janetta als natuurfilmers toen Henk haar vroeg om als figurant op te treden in zijn film. Een concept dat in alle films overeind is blijven staan.
Over Janetta… Geboren: 22 september 1964 in Westerbork
De opnamen van Nooit zonder de natuur waren geen persoonlijke ‘kennismaking’ voor Henk en Janetta want de twee behoorden tot een vaste vriendenkring en kenden elkaar op dat moment al ruim 20 jaar . Janetta’s voorliefde voor de natuur paste echter wel perfect in het concept dat Henk voor z’n films voor ogen had en het lag dan ook voor de hand dat hij juist haar vroeg voor een rolletje in zijn film. Door de constante samenwerking tussen de twee werd die rol van Janetta steeds groter en al snel stond ze ook achter de camera. Haar liefde voor de provincie Drenthe groeide op de achtergrond gestadig mee. Maar tijdens de opnamen van hun derde film In het Land van de Drentsche Aa sloeg het noodlot toe; er werd borstkanker bij haar geconstateerd…
Juist in deze moeilijke en slopende periode werd de natuur onmisbaar in het leven van Janetta. Tussen de operaties, chemokuren en bestralingen door bleef ze zich inzetten voor de te maken film. Het werd haar streven. Ze was vastbesloten om de borstkanker te overwinnen en juist in de natuur kon ze relativeren op een manier die voor haar relevant was. En met succes… Een jaar na de constatering werd ze genezen verklaard! Het was tijdens haar ziekteperiode dat werd besloten om te zoeken naar manieren om samen met Henk verder te gaan in het werk dat zo dierbaar voor haar is: het maken van natuurfilms…
Henk en Janetta: ‘Drenthe is wonderschoon!’
Henk en Janetta zijn laaiend enthousiast over Drenthe. Nu ze al jaren onafgebroken door het Drentse landschap trekken zijn ze ervan overtuigd dat ze de rest van hun leven in Drenthe zouden kunnen filmen. Henk: ‘Het is echt ongelofelijk wat je hier allemaal tegenkomt. Natuurlijk zie je als natuurfilmer ook steeds meer en blijf je zoeken naar een manier om het vast te leggen maar het landschap blijft je verrassen!’
Over succes…
Over het succes van hun films zijn Henk en Janetta erg nuchter. Ze zijn erg blij dat het publiek hun natuurbeleving op zo’n grote schaal kan delen. Maar ze begrijpen ook dat ‘succes’ creativiteit ook in de weg kan staan en daarom focussen zij zich enkel op hun lopende projecten. Henk: ´Op die manier blijf je met beide benen op de grond staan en word je niet misleid door signalen die je willen overtuigen van ‘…hoe goed je bent… ‘ Er zijn natuurfilmers die veel beter zijn dan wij en dat realiseren we ons ook. Dat vinden we overigens ook prima en we zouden nooit een concurrentiestrijd aangaan met andere filmers. Dan zou je nooit meer je eigen films kunnen maken want je bent bezig met het in de gaten houden van die ander. Het is juist fantastisch dat een ieder op z’n eigen manier de natuur in beeld kan brengen. Ik geef toe dat we ons zeer vereerd voelen dat mensen onze films massaal bezoeken. Dat komt vooral ook omdat we begrijpen dat we iets voor de Drentse natuur kunnen betekenen. En dat voelt goed voor ons… Zo voelen we ons b.v. ook vereerd dat de provincie Drenthe als sponsor optreedt. Dat is voor ons een signaal van pure waardering. Dat geldt ook voor onze andere sponsoren. Zij steunen ons op een manier waarvan we tot voor kort enkel konden dromen. Aan de andere kant geeft het ons ook een groter verantwoordelijkheidsgevoel. Door het bereik van een groter publiek kun je toch iets duidelijk maken. Gelukkig zorgt onze creativiteit ervoor dat we hierin steeds weer slagen. We krijgen echt ontzettend vaak te horen dat mensen door het zien van onze films de natuur herontdekken. Dat is volgens ons het grootste compliment dat je als natuurfilmer ooit kunt krijgen…’